*Super Express* 18 styczeń 2000 r.

"WREDNY FAUL"

    NA początek fakty. Rozpczynała się 51 minuta gry. Na tablicy wyników widniał rezultat 2:1, bo Jarosław Morawiecki w 94 sekundzie spotkania i Wojciech Tkacz w 26 drugiej tercji zdobyli gole dla GKS, a Andriej Prima w 12 minucie gry strzelił bramkę dla kryniczan. Bramkarz gospodarzy Mariusz KIeca wyjechał kilkanaście metrów od bramki, żeby zagrać krążek. Kiedy wracał na swoje miejsce jadący z tyłu napastnik KTH Leszek Laszkiewicz złośliwie pociągnął go łopatką kija za łyżwę powodując upadek i szybko uciekł. W tym czasie akcja toczyła się już w strefie środkowej, w której kryniczanie przejeli krążek , a Piotr Sarnik widząc pustą bramkę strzelił mocno z dystansu. Zbierający się z trudem z tafli tyski bramkarz nie zdążył z interwencją, a arbiter Krzysztof Karaś charakterystycznym gestem ręki wskazał, że krążek jest w siatce.

   - Taka sygnalizacja najczęściej oznacza uznanie gola - mówi Krzysztof Karaś. - Sędzia ma jednak od tego momentu jeszcze sporo czasu do namysłu i ogłoszenia decyzji. Może skonsultować sytuację z arbitrami pomocniczymi i zmienić zdanie. Tak właśnie zrobiłem. Nie widziałem jak Leszek Laszkiewicz fauluje Mariusza Kiecę, bo śledziłem akcję, która była już w innym miejscu. Ponieważ jednak faul został wyłapany przez arbitrów liniowych ogłosiłem karę na zawodnika KTH za przewinienie, które poprzedziło zdobycie gola. Z tego też powodu nie mogłem uznać bramki.

   Zanim jednak sędzia Krzysztof Karaś przeanalizował całą sytuację doszło do zamieszek. Rozjuszony Mariusz Kieca ruszył z furią na pierwszego z brzegu krynickiego zawodnika, brata winowajcy, Daniela Laszkiewicza. Kibice zaczęli rzucać w kierunku sygnalizującego zdobycie gola arbitra i krynickich graczy plastikowe butelki i paczki ze słonecznikiem. Trwało to jednak krótko i wszystko wróciło do normy po kilku chwilach. Na taflę wyjechała rolba, żeby doprowadzić zaśmiecony słonecznikiem i zalany coca - colą lód do meczowego wyglądu. Ale właśnie wtedy kryniczanie opuścili swój boks i usiedli w szatni wysyłając swojego kapitana na negocjacje z sędzią. Żądania, żeby kwalifikator przyszedł do sztni, albo żeby sędzia udał się do zawodników nic nie dały. Arbiter nie widząc zagrożenia kazał wrócić krynickim graczom na taflę, póżniej ogłosił karę 2 minut na KTH za "celowe opóźnianie gry", aż wreszcie nie widząc kryniczan na lodzie odgwizdał koniec meczu. Co prawda trener gości Rudolf Rohaczek tłumaczył, że jego zawodnicy nie wyszli na lód, bo się bali grać przy tak reagującej, widowni oraz dodawał, że porządkowych było za mało, żeby zabezpieczyć krynicką drużynę przed atakiem 3500 widzów. Ale tak na dobrą sprawę można to tłumaczenie uznać za wymówkę. Tak samo jak skargę "poranionych" kryniczan, którzy twierdząc, że dokńczyliby mecz, ale tylko przy pustych trybunach zażądali badania przez lekarza.

   - Takie rany to ja mam po kłótni z żoną - stwierdził lekarz zawodów. - A mówiąc poważnie gdybym chciał wypisywać za pokazane mi przez kryniczan rany L-4 to po każdym meczu musiałbym połowę każdej hokejowej drużyny odsyłać do szpitala. Do szpitala udali się natomiast zawodnicy KTH z sugestią, że dwóch graczy doznało wsztrząsu mózgu. Odbyła się obdukcja. Nikt jednak nie został na oddziale intensywnej terapii...

   Hokej to twarda gra. Dla ludzi z charakterem, którego w niedzielę zabrakło kryniczanom. Takie jest moje zdanie, a decydującą opinię o walkowerze i karach poznamy po posiedzeniu WGiD PZHL w sobotę 22 stycznia.